unkown

بیش
از پنج میلیون سال است که هرازگاهی اخباری از رویت بشقاب پرنده ها و
انسانهای فضایی گزارش شده است. تاکنون هزاران برگ پرونده محرمانه برای
اثبات وجود این پدیده ها تحت بررسی قرار گرفته اند ولی هنوز هم بسیاری از
جوانب مربوط به <فضایی ها> ناشناخته باقی مانده است. موضع دانشمندان
نسبت به این گزارشات نیز وضعیت را بغرنج تر می نماید. به نظر می رسد که
آنها میل دارند این حرف ها را رد کنند ولی باز هم چندان به حرف خود
اطمینان ندارند. فضایی ها ارتباط نزدیکی به ارتش، علوم و سیاستهای
تحقیقاتی قدرتهای جهانی دارند و این موضوع در برخی از مدارک محرمانه
موسسات سری دولت هایی همچون آمریکا مثل CIA، FBI، وزارت اطلاعات، ناسا و
> NORADفرمانداری دفاع هوایی آمریکای شمالی) وجود دارد.

برخی بر این باورند که این موسسات نه تنها از
وجود فضایی ها آگاه هستند بلکه سعی دارند تکنولوژی هایی شبیه به تکنولوژی
فضایی ها را نیز بسازند و ظاهرا به دانشمندان گفته شده است چشم خود را بر
روی این موضوع ببندند و در نتیجه موسسات سری به راحتی آزمایشات مخفی خود
را انجام می دهند.

<لئوناردو اسپرینگ> فضایی شناس آمریکایی
از طریق منبعی موثق >که میل دارد نامی از او ذکر نشود) مدرکی به دست
آورد که حکایت از وجود موجودات فضایی داشت. این مدرک متعلق به شانزدهم
جولای سال ???? است و ظاهرا قطعه ای از یک <شی پرنده> است. در آن
سال پس از کشف این شی وقتی واحدهای نظامی و نیروی هوایی آمریکا این قطعه
را مورد بررسی قرار دادند، به این نتیجه رسیدند که به دلایل مختلفی ممکن
نیست ساخت کشور آمریکا باشد و با اطلاعات دقیقی که دارند، شوروی نیز نمی
توانسته آن را بسازد. وقتی کارشناسان نظامی آن شی را دقیق تر مورد بررسی
قرار دادند، قطعه ای شبیه به یک موتور اتمی درون آن یافتند. احتمالا این
نیروگاه شبیه به یک تبادلگر حرارتی عمل می کرده است. یک قطعه پرنده نیز در
قسمت جلویی این شی قرار دارد. دلایلی در دست است که نشان می دهد این شی با
کنترل از راه دور هدایت می شده است. آیا این وسیله دلیلی بر وجود آدم
فضایی های کاملا پیشرفته نیست؟ و به گفته این محقق جالب اینجاست که آن
موسسات سری ابرقدرت های دنیا از این وسیله بهره گرفته اند و از روی آن بمب
های اتمی را ساخته اند.

? آدم فضایی ها در ماه

در سال ???? سفینه <آپولو >?? به ماه
فرستاده شد. گروه فضانوردان از جمله <آرمسترانگ>، <کالینز> و
<اولدرین> پس از چندین ساعت حرکت به سوی ماه، خبر دادند که چند
گلوله نورانی اطراف پایه های سفینه هستند و با همان سرعت به دنبال آن حرکت
می کنند. این گزارش کارکنان مرکز کنترل را نگران کرد. سه روز گذشت و هیچ
انفجاری رخ نداد و آنها به ماه رسیدند.

دستیار آرمسترانگ سالها بعد در این باره می
گفت: <گلوله های نورانی در فاصله سه فوتی ما بودند. سه بشقاب پرنده به
قطرهای پانزده تا سی متر. مثل این که از یک مخزن اصلی جدا شده بودند.
صداهای عجیبی از فرستنده ها می آمد. آرمسترانگ موج فرستنده را عوض کرد و
به اوپراتور گفت: <می خواهم بدانم جریان چیه؟> اوپراتور خبر نداشت
چه شده است و پرسید: <چی شده؟ آنجا اوضاع خوبه؟> یکی از فضانوردان
گفت: <قربان، یک چیزهای بزرگی کنار دهانه انفجار سفینه هستند. خداوندا!
مثل این که روی آن نشسته اند. انگار از روی ماه دارند به ما نگاه می
کنند.> پنج ساعت بعد که روحیه ها کمی بهتر شد آرمسترانگ و اولدرین
تصمیم گرفتند از سفینه خارج شوند و به کالینز گفتند در سفینه آماده بماند
تا در صورت بروز خطر به سرعت از ماه فرارکنند. دو فضانورد از سفینه خارج و
در تاریکی گم شدند. در حالی که خانواده هایشان با چشمان هراسان بر روی
زمین به مونیتورها خیره مانده بودند. زمان به کندی میگذشت تا این که
بالاخره آرمسترانگ و اولدرین باز گشتند و آرمسترانگ آن جمله تاریخی را گفت
<برای یک مرد قدم کوچکی است ولی برای بشریت پرشی بلند.> آنها اثری
از آن شی های فضایی پیدا نکرده بودند اما سالهای پس از آن فضانوردان بارها
و بارها چیزهای مشکوکی را در اطراف خود دیده اند.

? آیا فضایی ها وجود دارند؟

در حالی که هرگز سند مطمئنی از وجود موجودات
سیارات دیگر در دست نیست ولی بسیاری از مردم نمی توانند قبول کنند که در
کهکشانی به این بزرگی که اندازه آن در حدود صد هزار سال نوری است، هیچ
موجود زنده دیگری نباشد. این موضوع تا حدی پیش رفته است که در سالهای اخیر
توجه خیلی ها به دولت آمریکا و ارتباط آن با فضایی ها جلب گشته و در این
رابطه داستان های زیادی بر سر زبانها افتاده و فیلم های زیادی ساخته شده
است و راست یا دروغ افراد بسیاری گزارش داده اند که با چشمان خود آدم
فضایی ها را دیده اند.

? تجربه بعد از طوفان

نام من <لیندون> است و در <ساسکس>
استرالیا زندگی می کنم. مدتی پیش وقتی سگ هایم را بعد از طوفان برای
هواخوری برده بودم، اتفاق خیلی عجیبی برایم افتاد. وقتی طوفان تمام شد
توجهم به آسمان جلب شد. دو ستاره برخلاف بقیه ستارگان نور سرخ رنگی داشتند
و سوسو می زدند و کاملا نزدیک سطح زمین بودند. این نورها تقریبا ده دقیقه
ادامه داشتند تا این که من تصمیم گرفتم به خانه برگردم. وقتی به سوی خانه
می رفتم به عقب نگاه کردم و دیدم که نور آن دو ستاره خیلی شفاف و سرخ شده
است. بعد ستاره کوچک تر به سمت ستاره بزرگتر رفت. نور هر دوتایشان مثل
ضربان نبض کم و زیاد می شد. بعد ستاره کوچک تر دوباره به جای قبلی خود
بازگشت و پس از چند ثانیه به سرعت برق جهش کرد و به سوی آسمان رفت و
ناپدید شد و کمی بعد خط سرخ رنگی که از آن باقی مانده بود نیز محو شد.
چیزی که می دیدم برایم باور کردنی نبود به همین خاطر با خود گفتم حتما
اشتباه کرده ام. ولی روز بعد در روزنامه ها خواندم که زنی یک بشقاب پرنده
را که نور قرمز رنگی داشته در آسمان دیده است. این زن حتی پنجره های این
بشقاب پرنده را نیز دیده بود.

? حادثه در اودسا??

سال پیش بود. برای این که بتوانم قرضم را بدهم
خیلی کار کرده بودم. خیلی خسته بودم. به همین خاطر وقتی به خانه رسیدم کمی
خوابیدم. آن روز یک روز آفتابی تابستانی بود و تمام اتفاقات در روز روشن
افتاد. مادربزرگ من در جنوب شهر <اودسا> زندگی می کرد. وقتی خواب
بودم او به همسرم تلفن زد و گفت: به استنلی بگو برود بیرون را نگاه کند.
یک بشقاب پرنده دارد به سمت خانه شما می آید. من خارج از شهر زندگی می
کردم و آن موقع خانه های زیادی آن جا نبود. وقتی بیدار شدم نشستم و کمی در
این مورد فکر کردم و با خود گفتم مادربزرگ آدم جدی است. او شوخی نمی کند.
بیرون رفتم به اطراف نگاه کردم و ناگهان در سمت غرب شهر، درست بالای برج
رادیو و حدودا در یک مایلی خانه ام، آن را دیدم. هیچ صدایی نداشت. من و
همسرم خیلی هیجان زده بودیم. به سمت رادیو دویدم و آن را روشن کردم و موج
ها را عوض کردم. در یکی از موج ها گوینده داشت می گفت: شنوندگان عزیز الان
درست بالای سر ما یک بشقاب پرنده است. این بشقاب پرنده تقریبا ?? دقیقه
همان بالا بود. من و همسرم با اتومبیل به سمت برج رادیویی رفتیم. با سرعت
در اتوبان پیش می رفتیم. بعد به یک جاده میان بر رسیدیم که به سمت محل
بشقاب پرنده می رفت. وقتی کمی جلوتر رفتیم ناگهان اتومبیل خاموش شد و به
هیچ صورتی روشن نمی شد. فکر می کنم این کار از طرف بیگانگان صورت گرفته
بود. بشقاب پرنده که به رنگ استیل بود، چرخی زد و به سمت شمال رفت و به
سرعت از نظر ما پنهان شد.

? تعطیلات در لهستان

این حادثه تابستان امسال اتفاق افتاد. زمانی که
برای تعطیلات به <کوزوو> در لهستان رفته بودیم. ما هر شب بعد از شام
برای پیاده روی با چند نفر از اعضای فامیل بیرون می رفتیم. آن شب هم به
دشت و جنگلی که در نزدیکی محل اقامتمان بود، رفتیم. هوا تاریک بود و ما
فقط با نور چراغ قوه می توانستیم جلوی پایمان را ببینیم. یکی از پسرعموها
یک دفعه گفت: سمت چپمان روی دشت گردباد شده است. به آن جا نگاه کردم ولی
چیزی ندیدم. چند دقیقه بعد دوباره همان حرف را زد، من دوباره با بیحوصلگی
به آن طرف نگاه کردم و برخلاف تصورم چشمم به گردبادی افتاد که انگار تازه
شکل گرفته بود. آن گردباد به شکل سه حلقه دیسک مانند بود که بزرگ ترین
آنها بالاتر از همه قرار داشت و هر سه با سرعت های متفاوتی به دور خود می
چرخیدند. اول زیاد مشخص نبودند ولی وقتی بیشتر به آنها نگاه کردم واضح تر
شدند. کمی از آسمان روشن تر بودند، پدرم نور چراغ را به روی آن شی انداخت.
انگار آن حلقه ها فلزی بودند چون از نور چراغ قوه انرژی گرفتند و رنگشان
مثل رنگهای شبرنگ براق تر شد. همه مان ترسیدیم و به سرعت به خانه برگشتیم.
ولی آن شی هم دنبالمان آمد، دیگر مطمئن شده بودیم این نور متعلق به چیزی
زمینی نیست. وقتی به خانه رسیدیم، هنوز آن جا بود.

روز بعد هوا با همیشه فرق می کرد. آن روز باد
تندی می وزید و از صبح یک درخت شکسته روی جاده افتاده بود. نمی دانم آن
چیزهایی که در آسمان دیدیم چه بودند ولی برای پذیرفتن وجود موجودات
فرازمینی برای من کافی بودند.